Hoe je als kraamverzorgende het verschil kan maken…

Gerrie vertelt…

Gerrie van Doorn (pensionata, 66 jaar) deelt haar meest bijzondere ervaringen die ze in de afgelopen 30 jaar als kraamverzorgende heeft meegemaakt.

“Zo was er eens een gezin waarvan het kindje in het ziekenhuis is geboren. Geheel onverwachts had de baby het syndroom van Down. Na 2 dagen mochten ze naar huis. Met moeder ging het wel maar vader was helemaal van de kaart.

Zijn hele wereld leek ingestort. Als moeder en kind sliepen, zat ik met hem buiten. Hij huilde, hij praatte, over hoe mooi het leven had kunnen zijn en waarom dit hem moest overkomen. Ik luisterde, ik praatte, ik had dit vaker meegemaakt en vertelde hem over de gezinnen met deze bijzondere kinderen.

Elke dag ging het een beetje beter. Op mijn laatste dag (dag 8) trouwde een goede vriendin van het stel. Vader zag het niet zitten om te gaan en ik zag aan de moeder dat ze stiekem wel wilde. Ik stelde voor dat ik die dag wat langer zou blijven, oma zou ook komen zodat wij bij de baby waren.

Moeder had zich mooi gemaakt en ik zie nog voor me hoe stralend ze van de trap kwam en hoe verliefd de vader keek. Officieel mocht ik niet langer blijven, maar soms vraagt de situatie ernaar en volg je je gevoel. Met dit soort waardevolle dingen, kun je mijns inziens echt het verschil maken.”

Terug