Sex parkeren….niet doen!
Herken jij het gevoel van gebrek aan verbinding met je partner rondom het krijgen van kinderen? Lees dan dit blog van Lonneke, verloskundige/coach en tijdelijke teamleider bij VDA.
“Jonna komt voor coaching in de praktijk als haar kinderen 4 en 2 jaar oud zijn. Ze heeft me benaderd omdat ze twijfelt over een derde kind.
Al snel tijdens ons eerste gesprek blijkt dat er vooral veel verdriet zit omdat het thuis niet zo lekker loopt tussen haar en haar partner Max. Relatie-Luwte.
Niet dat ze ruzie maken of veel stress hebben of wat dan ook, maar ja…het is zo…afstandelijk…zo zijn gangetje…zo tja… ik weet het niet, zegt Jonna. Alles lijkt anders nu we twee kinderen hebben, allebei werk, vroeg op, op tijd naar bed, kids naar school en dagverblijf, zaterdag boodschappen en trainen, weinig tijd om te praten, je kent het wel..of niet? vraag Jonna.
En ik kan wel een derde kind willen, maar daar moeten we ook iets voor doen, zegt ze lachend.
“Mag ik jou iets vragen?”, zegt Jonna.
“Het is toch niet zo erg om sex een paar jaar te parkeren?
Het is gewoon zo druk nu, de kinderen kosten veel energie, we werken allebei. Ik ben blij als ik om 23 uur mijn bed zie en ik voel geen enkele aandrang om dan nog actief te worden, als je begrijpt wat ik bedoel.
Max probeert wel eens wat, maar doet ook niet echt zijn best en slaapt ook altijd meteen, dus ik denk dat het hem ook niet zoveel uitmaakt eigenlijk. Als ik het er met vriendinnen over heb, hoor ik veel van hetzelfde. Het zijn nou eenmaal tropenjaren. Die sex en wij samen..dat komt later wel weer.
Toch? Het voelt niet helemaal goed, dat wel. Ik weet het niet.”
Jonna lijkt vertwijfeld. Voelen omzetten in weten en begrijpen.
Ik vraag Jonna haar ogen dicht te doen en te voelen wat en waar het niet goed voelt. Ze kan direct de plekken aanwijzen.
Op haar borst en in haar buik.
Ik vraag haar, haar handen op deze plekken te leggen en naar dit gevoel toe te gaan en ernaar toe te ademen. Diep in en uit.
Ze moet ervan huilen.
Ik vraag haar zacht wat er pijn doet. Ze zegt: “ik mis hem zo, ik voel me alleen, het is net of onze verbinding verbroken is.”
Ik vraag haar of ze zou willen weten hoe hij zich voelt? Waar hun verlangen gebleven is? Hoe de verbinding opnieuw voelbaar te maken is? Wat er in hen beiden omgaat en waar ze behoefte aan hebben?
Max en Jonna zijn, nadat ze allebei eerst een individueel gesprek hebben gehad, samen drie keer voor relatie-coaching naar mijn praktijk gekomen. Er bleek een berg aan onbesproken gemis, verlangen te bestaan en er bleken een heleboel onuitgesproken behoeftes te leven bij beiden.
De opluchting was groot, toen dit eenmaal gevoeld en naar elkaar toe uitgesproken was.
Terug naar het vraagje: Is het erg om sex en intimiteit een paar jaar te parkeren?
Normaal gezien onthoud ik mij van persoonlijke meningen, invullingen etc binnen een coachingstraject, maar in dit geval durf ik luid en duidelijk te zeggen wat ik denk en met overtuiging adviseer:
Ja, dat is erg! Niet doen! Niet parkeren!
Investeer in tijd, aandacht, aanraking, erotiek, sex en intimiteit binnen je relatie!
Parkeren maakt roestig. Parkeren maakt stoffig. Parkeren laat de motor vastlopen en laat de verbindings-draden opdrogen!
Gooi de tank vol, op tijd!
Sex en intimiteit is van levensbelang voor een partnerrelatie, ze vormen een ultieme brandstof die onmisbaar is voor jullie samen als stel.
Het maakt jullie relatie uniek, anders dan alle andere relaties die je hebt met velen mensen in je leven.”
Herken je je in bovenstaande situatie? Hoe heb jij dat ervaren? Heb je vragen over dit artikel? Neem gerust contact op met Lonneke van Houten (lonnekevanhouten@gmail.com 06 – 48 81 75 79).